απορώ με εμένα, απορώ! Θα έπρεπε να τρέχω πανικόβλητη να προλάβω. Να προλάβω να αλλάξω δουλειά, σπίτι και ζωή.
Είμαι κατά 2,5 μήνες πίσω! Θα μου πεις εδώ έμεινα χρόνια πίσω με την εμμονή μου για σένα, οι 2,5 μήνες μας πείραξαν.
Θα έχεις δίκιο για μια φορά ακόμη. Κρατάω τις δυνάμεις μου και αράζω στον καναπέ με τον κρύο φραπέ μου. Το φθινόπωρο με χρειάζεται ακέραια σωματικά και ψυχικά. Απενεργοποιώ τις αισθήσεις μου και περιμένω να ρθει η σπιτονοικοκυρά μου να με πετάξει έξω.
Να μου πει ".....και όλα αυτά γιατί δεν υπάρχει Κράτος Πρόνοιας", να γελάσω δυνατά και να μου πει "Άντε τώρα μάζευτα"
Θα πηγαίνω στο καινούργιο σπίτι από τον ίδιο δρόμο για το παλιό και όπου με βγάλει. Ποτέ δεν μου άρεζαν οι αλλαγές γι αυτό δεν πάω ποτέ για εξετάσεις αίματος το φρέσκο αίμα δεν με συγκινεί καθόλου!
οι εξετάσεις αίματος που μου έδωσαν σήμερα δείχνουν καθαρά πως πάσχω από έλλειψη ψυχής
ο γιατρός με ανέβασε στη ζυγαριά κι εκείνη με έβγαλε ελαφρύτερη κατά 21 γραμμάρια
έλεγε ότι η κατάσταση είναι σοβαρή και άλλα πολλά τέτοια κοιτώντας με λοξά πάνω από τα πρεσβυωπικά γυαλιά του
μου σύστησε να βάζω τρεις φορές τη μέρα τις λέξεις στη σωστή σειρά και να λέω μισές αλήθειες
βγαίνω στο δρόμο και τρέχω όσο μπορώ πιο μακριάσου
φωνάζω ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ κι άλλα τέτοια κλισέ για να δείχνω φυσιολογική
στο τέλος φτάνω σπίτιμου
μπαίνω κατευθείαν κάτω από το ντους χωρίς να ανάψω τα φώτα
κρατάω σφιχτά το σφουγγάρι κι αρχίζω να τρίβομαι παντού με μανία
θέλω να ξεπλύνω τις ενοχέςμου και το βλέμμα σου -ή το ανάποδο-
θέλω να κόψω το κάπνισμα αλλά φοβάμαι πως μετά δεν θα μπορώ να ξαναγράψω
θέλω να σταματήσω νασου γράφω αλλά φοβάμαι πως μετά δε θα νομίζεις ότι με ξέρεις
τρίβοντας αρχίζει να ξεκολλάει το δέρμαμου μαζί με τους ρόλους που μου φόρεσαν οι γύρω σου
μένω γυμνή και ξεσκισμένη
να, κοίτα με! σ' αρέσω τώρα;
πώς σου φαίνονται οι σάρκες μου;
είναι ολοδικές μου
όπως ακριβώς το ζήτησες
..................................
ε, πού πας;
φοβάσαι;
Είμαι κατά 2,5 μήνες πίσω! Θα μου πεις εδώ έμεινα χρόνια πίσω με την εμμονή μου για σένα, οι 2,5 μήνες μας πείραξαν.
Θα έχεις δίκιο για μια φορά ακόμη. Κρατάω τις δυνάμεις μου και αράζω στον καναπέ με τον κρύο φραπέ μου. Το φθινόπωρο με χρειάζεται ακέραια σωματικά και ψυχικά. Απενεργοποιώ τις αισθήσεις μου και περιμένω να ρθει η σπιτονοικοκυρά μου να με πετάξει έξω.
Να μου πει ".....και όλα αυτά γιατί δεν υπάρχει Κράτος Πρόνοιας", να γελάσω δυνατά και να μου πει "Άντε τώρα μάζευτα"
Θα πηγαίνω στο καινούργιο σπίτι από τον ίδιο δρόμο για το παλιό και όπου με βγάλει. Ποτέ δεν μου άρεζαν οι αλλαγές γι αυτό δεν πάω ποτέ για εξετάσεις αίματος το φρέσκο αίμα δεν με συγκινεί καθόλου!
οι εξετάσεις αίματος που μου έδωσαν σήμερα δείχνουν καθαρά πως πάσχω από έλλειψη ψυχής
ο γιατρός με ανέβασε στη ζυγαριά κι εκείνη με έβγαλε ελαφρύτερη κατά 21 γραμμάρια
έλεγε ότι η κατάσταση είναι σοβαρή και άλλα πολλά τέτοια κοιτώντας με λοξά πάνω από τα πρεσβυωπικά γυαλιά του
μου σύστησε να βάζω τρεις φορές τη μέρα τις λέξεις στη σωστή σειρά και να λέω μισές αλήθειες
βγαίνω στο δρόμο και τρέχω όσο μπορώ πιο μακριά
φωνάζω ΚΑΤΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ κι άλλα τέτοια κλισέ για να δείχνω φυσιολογική
στο τέλος φτάνω σπίτι
μπαίνω κατευθείαν κάτω από το ντους χωρίς να ανάψω τα φώτα
κρατάω σφιχτά το σφουγγάρι κι αρχίζω να τρίβομαι παντού με μανία
θέλω να ξεπλύνω τις ενοχές
θέλω να κόψω το κάπνισμα αλλά φοβάμαι πως μετά δεν θα μπορώ να ξαναγράψω
θέλω να σταματήσω να
τρίβοντας αρχίζει να ξεκολλάει το δέρμα
μένω γυμνή και ξεσκισμένη
να, κοίτα με! σ' αρέσω τώρα;
πώς σου φαίνονται οι σάρκες μου;
είναι ολοδικές μου
όπως ακριβώς το ζήτησες
..................................
ε, πού πας;
φοβάσαι;