Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

το φανάρι είναι πορτοκαλί

τώρα αυτός εδώ ο τύπος έχει σπάσει τα μούτρα ενός άλλου τύπου
ποιος ξέρει πως μοιάζει αυτός ο άλλος

τώρα αυτή εδώ η τύπισσα έχει στήσει το ραντεβού της κατά μία ώρα
ποιος ξέρει αν το ραντεβού είναι ακόμη εκεί

τώρα αυτός εκεί ο τύπος με κοζάρει
σαν άγριο ζώο που ξύπνησε μόλις από χειμερία νάρκη
θα του σπάσω τα μούτρα με την πρώτη ευκαιρία

πολύ μου τη σπάει αυτό το στυλάκι της με το ένα φρύδι σηκωμένο όλη την ώρα
και τα πόδια σταυρωμένα

τώρα αυτή εδώ γυρνάει σπίτι μόνη από τη δουλεία

αυτός εκεί μαλώνει στο τηλέφωνο με τον πατέρα του και φωνάζει , φωνάζει

τώρα αυτός εκεί σκέφτεται τι θα φάει σήμερα και χαμογελάει

τώρα αυτός εκεί σκέφτεται πως δεν έχει τι να φάει σήμερα και ...

τώρα αυτή εκεί λέει σε αυτόν εκεί για τις προπέρσινες διακοπές της στη Πάρο
και αυτός εκεί κουνάει το κεφάλι καταφατικά, φαίνεται να αδιαφορεί
και σκέφτεται σε ποια στάση θα κατεβαίνει

τώρα αυτή εκεί τα ρίχνει σε αυτόν εκεί και σε λίγο κατεβαίνουν μαζί

τώρα αυτός εκεί φωνάζει να κάνουμε χώρο να περάσει

τώρα αυτός , αυτός , αυτός , αυτή και αυτή παραπατάνε και είναι μεθυσμένοι

τώρα είμαι εγώ εδώ που προσπαθώ να σου φτιάξω κάποιες εικόνες
και θα προσπαθώ πάντα να έχω κάτι να σου πω

και ξέρεις έχει περισσότερη πλάκα να τους παρατηρείς όλους αυτούς μετά απο μια γεμάτη μέρα
που ήδη έχεις πάθει οβερντόουζ και θέλεις απλά να πέσεις ξερός στο κρεβάτι σου
άλλα όχι μόνος

άλλα είσαι μόνος

και έτσι είναι που να πάρει
θα σου μιλάω βουβά μέχρι να φτάσω σπίτι
και θα σου λέω τι είδα και τι άκουσα

που να πάρει , σου μιλάω

θέλω να σου πω τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες του κόσμου και τις πιο αποτυχημένες
σήμερα κανένα φανάρι δεν μας σταμάτησε
πάντα για λίγο δεν σταματούσαμε
δεν είναι πολύ ενδιαφέρον αυτό?
δεν πας "γαμιώντας" αλλά δεν χάνεις και χρόνο
αν και εμένα μου αρέσει το κόκκινο φανάρι
όταν το φανάρι είναι κόκκινο νοιώθω ότι ο χρόνος παγώνει και τους κάνω όλους στο μυαλό μου πάουζ και έτσι βγάζω ιστορίες για τον καθένα γύρω μου
και έτσι έχω περισσότερα να σου πω
αλλά σήμερα δεν πρόλαβα να σου πω για εκείνον τον παππούλη που μάλλον ...
το φανάρι ήταν πορτοκαλί



Κόλλησα στην κίνηση πάλι γαμώτο
και θα κάνω μια αιωνιότητα να φτάσω στον προορισμό μου
το ξέρω καλά το έχω ξαναδεί αυτό το έργο
πώς την πάτησα έτσι σαν πρωτάρα
εκείνο το γαμημένο φανάρι τα φταίει όλα
ήταν πορτοκαλί βλέπεις
και από πάντα είχα ένα θεματάκι με αυτό το χρώμα
δεν το κατάλαβα ποτέ ρε παιδί μου
τι σημαίνει πορτοκαλί δηλαδή;
να μου πεις πράσινο να το καταλάβω
είναι αυτό που σου λέει ξέχνα τα φρένα αρκετά με την αδράνεια πάρε φόρα πάτα το γκάζι και όρμα οι πόρτες είναι ανοιχτές και τα σκυλιά δεμένα
ή έστω κόκκινο
όπα σταμάτα ως εδώ μην πας παραπέρα που σου κόβει τα φτερά και κάθεσαι στ' αυγά σου
αλλά αυτό το πορτοκαλί μπερδεύει ρε γαμώτο
σε βρίσκει απροετοίμαστο ο,τι σε αναγκάζει να πάρεις ο ίδιος μια απόφαση
και ο χρόνος είναι τόσο λίγος που σε πνίγει το άγχος και κάνεις πάντα την πιο λάθος κίνηση που μπορεί να υπάρξει
με αποτέλεσμα -στην καλύτερη περίπτωση- να σκαλώσεις στη μέση της λεωφόρου παρακολουθώντας βασανιστικά τη μέρα σου να φεύγει χωρίς εσένα
ή -στην χειρότερη- να σκαλώσει πάνω στο κεφάλι σου το κολονάκι του πεζοδρομίου.

Τρου στόρι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου