Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

Μία στο τόσο

Μία στο τόσο
περνά ο παλιατζής με την καρότσα του
πλαστικά και παλιοσίδερα μαζεύει
μία κούκλα, ένα τόπι
κι εκείνο το τριόροφο γκαράζ με τ' αμαξάκια
που μου άρεσε τόσο πολύ
αλλά ποτέ δε μου το πήραν γιατί γεννήθηκα κορίτσι

ξέμεινα από τότε με την απορία
πρέπει να διαθέτεις πούτσο για να σ' αρέσει το βρουμ βρουμ;
δοκίμασα να βάλω ένα χωνί κάποια στιγμή
μήπως και κατουρήσω όρθια
και τους ξεγελάσω
αλλά τα τσίσα μου πέφτανε στραβά
λέρωσα το φουστάνι και ξενέρωσα

βαρέθηκα ρε να προσπαθώ να μου μοιάσω
πάμε να φύγουμε να μη με βλέπω άλλο
ανέβα στο μηχανάκι


Το μηχανάκι είχε γίνει χίλια κομμάτια. Εκείνος δεν έπαθε τίποτα. Τον πήγανε βέβαια στο νοσοκομείο, προληπτικά. Του κάνανε εξετάσεις πολλές. Από μια απλή εξέταση αίματος ως και αξονική τομογραφία.
Εκείνη όμως.
Εκείνη όταν άκουσε το τρακάρισμα στο δρόμο και βγήκε να δει τι έγινε, από το μπαλκόνι της, όταν είδε το μηχανάκι χίλια κομμάτια, σπάραξε από λυγμούς, δεν μπορούσε καλά-καλά ν αναπνεύσει. Λιποθύμησε.
Την πήγανε στο νοσοκομείο.
Της κάνανε εισαγωγή.
Της δώσανε 3 ώρες, 20 λεπτά και 16 δευτερόλεπτα ζωής.
"πάσχει από μανία κτητικότητας, νόμιζε πως το μηχανάκι ήταν δικό της", είπαν οι γιατροί
"θα της χορηγούμε ενδοφλέβια νικοτίνη που και που", είπαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου