δεν ξέρω τι..

Είναι ένα τραγούδι που λέει "Δεν ξέρω τι να παίξω στα παιδιά μα ούτε και στους μεγάλους"
Αυτός ο στίχος δεν έχει να μας πει απολύτως τίποτα αλλά δεν πειράζει.
Κάπως έπρεπε να ξεκινήσω να γράφω, κάπως έπρεπε να ξεκινήσω να σου γράφω.
Ήθελα να δηλώσω ότι όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω παιδί. Ήθελα να το δηλώσω στους γονείς μου
όταν πέρασα στο πανεπιστήμιο, στο λαμπρό αυτό πανεπιστήμιο.
Δεν το έκανα τότε γιατί θα γελούσαν οι άνθρωποι. Είπα να τους το δείξω με τα χρόνια και κάποια στιγμή να πουν από μόνοι τους "Αχ το παιδί μου έγινε παιδί, έβγαλε τη σχολή του βέβαια αλλά αποφάσισε να γίνει παιδί"

Τα παιδιά, βλέπεις, δεν βιώνουν ποτέ το μπαντ τριπ του έρωτα. Σε κοιτάζουν με αυτό το κουταβίσιο βλέμμα και δεν μπορείς να τους αντισταθείς. Γίνονται το κέντρο του κόσμου σου και τους κάνεις πάντα όλα τα χατίρια.

Περιμένω λοιπόν αυτή τη στιγμή που το όνειρό μου θα γίνει πραγματικότητα.
Τότε να ξέρεις και να είσαι έτοιμος πως σαν παιδί που θα είμαι θα σου λέω την αλήθεια ως έχει και δεν θα σου χαϊδέψω ξανά ποτέ τ' αυτιά. Όταν θέλω να σε βρίσω θα το κάνω με την ψυχή μου ολόκληρη και όταν θα σε αγαπάω θα σε αγαπάω πολύ πάρα πολύ. Όταν θέλω να παίξουμε θα σε πρήζω και εσύ τελικά θα το κάνεις. Όταν δεν θέλω να φύγεις δεν θα σε αφήνω από την αγκαλιά μου και εσύ θα μένεις και όταν θέλω να φύγεις θα σε διώχνω και θα σε φτύνω.

Κι εσύ θα χαμογελάς πάντα και θα σκέφτεσαι 'δε βαριέσαι... παιδί είναι' και θα συνεχίζεις να με αγαπάς το ίδιο και περισσότερο. Δε θα με αφήνεις ποτέ μόνη.

Περιμένω αυτή τη στιγμή πως και πως.
Που σαν παιδί και γω θα μου αρέσει να παίζω τόσο πολύ με όπλα και θα μου αρέσει να κυνηγάω κακούς και θα ξέρω πολύ καλά ποιοι είναι οι κακοί.

Θα τσακίζω φασίστες και θα σου κάνω έρωτα με όλους τους τρόπους του κόσμου.

Μαμά μη κλαις, θα χω το άλλοθι. Θα είμαι παιδί.
Αγάπη μου, να τρέμεις , θα χω το άλλοθι ότι είμαι παιδί.