αυτή καλά κι εμείς ούτε καν

Όταν κατέβασε την τελευταία γουλιά, πέταξε το κουτάκι από το παράθυρο.
"Γαμώ το σπίτι σου δεν βλέπεις ότι υπάρχει άνθρωπος από κάτω;" ακούστηκε μια φωνή.
Μπερδεύτηκε ακόμα περισσότερο από τη μόνιμη σύγχυση που την περιβάλει καθώς θα ορκιζόταν ότι οδηγούσε αμάξι και μάλιστα με 130 στην Εθνική.
Καθώς γύρισε από την άλλη έπεσε πάνω στο σκρίνιο και είδε την φωτογραφία μέσα από τη τζαμαρία του σκρίνιου, εκεί στη ασφάλειά της, να της χαμογελάει.
Η φωτογραφία ήταν από το μέλλον, από αυτές που τις τραβάς για να σου θυμίζουν πως δεν χάνεις και πολλά αν δεν καταφέρεις να επιβιώσεις.
Ναι αλλά αυτή δεν ήθελε να επιβιώσει. Να ζήσει ήθελε και όχι απλώς να ζήσει αλλά να ζήσει και καλά.
Έζησε, λοιπόν, αυτή καλά κι εμείς ούτε καν επιβιώσαμε.