Κυριακή 17 Ιουλίου 2016

καλοκαίρι

 Κλειδωμένη στο γραφείο από το αφεντικό μου προσπαθούσα να συγκεντρωθώ στη δουλειά αλλά το μόνο που κατάφερνα είναι να σκέφτομαι την κλήση για παράνομο παρκάρισμα στο πεζοδρόμιο που μου κόψανε το πρωί, τον αγαπημένο μου παππού που πήγε και πέθανε πριν δέκα χρόνια από καρκίνο και τη ζωή που δε ζω. Οι δείκτες του ρολογιού στον τοίχο σερνόντουσαν σαν να φάγαν κεταμίνη και μέσα σε όλα το Καλοκαίρι θα τελείωνε νωρίτερα φέτος. "Σχεδόν δεν θα υπάρξει καν" ανακοινώθηκε από τα Μέσα Νοητικής Καθυστέρησης. ''Είναι απαραίτητο να δοθούν φορολογικές ελαφρύνσεις στο Χειμώνα αν θέλουμε να βγούμε από την Κρίση'' δήλωνε με στόμφο ο Υπουργός Οικονομικών. Προσπάθησα να κλείσω την τηλεόραση αλλά το αφεντικό είχε κρύψει καλά το τηλεκοντρόλ και δεν μπορούσα να το βρω. Αποφάσισα πως όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω κι εγώ αφεντικό για να μπορώ να κάνω διακοπές την ώρα που οι άλλοι θα δουλεύουν για μένα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου